Dziś felietonu nie będzie Zapraszam do mini teatrzyku
BEZMIAR OCEANU
występują: Matka i Córka
Matka: Odnoszę wrażenie, jakby z telewizora zalewał nas ocean bzdur. Płeć to nie biologia, a imaginacja; klimat można zmienić przenosząc produkcję do Chin…
Córka: Nie rozumiesz na czym polega dbałość o środowisko.
Matka: Na umocowaniu nakrętek do plastikowych butelek?
Córka: Chociażby.
Matka: Rzeczywiście taka zakrętka mogłaby się zawieruszać i nie trafiać razem z butelką do oceanu.
Córka: Oj, co tam środowisko, kiedy zepsuła nam się właśnie pralka.
Matka: Znowu!?
Córka: Jak to znowu? Poprzednia popsuła się po dwóch latach, a ta dopiero po pięciu.
Matka: Bo wykupiłaś ekstra gwarancję na pięć lat, pamiętasz?
Córka: Rzeczywiście. A tak, swoją drogą, jak oni umieją to wyliczyć, że zawsze psuje się akurat w momencie wygaśnięcia gwarancji?
Matka: Pomyśl lepiej, co by było, gdyby trzeba było prać pieluszki ręcznie.
Córka: Tego, to chyba najstarsi górale nie pamiętają.
Matka: Twoja córka może nawet pralek nie będzie pamiętała.
Córka: Dlaczego? Co chcesz przez to powiedzieć?
Matka: Jak postęp utrzyma dotychczasowe tępo, to kiedy ona dorośnie będą wyłącznie jednorazówki w użyciu. Co się zabrudzi, to się wyrzuci. Oceany przyjmą wszystko, nie tylko niezniszczalne plastikowe butelki z nakrętkami, lub bez.
KURTYNA