Archiwalne edycje biuletynu

Audio: Facebook | YouTube | MediaFire 

Niezbędny jest porządny
Bilans Otwarcia 

Uważam, że jednym z najważniejszych działań zwycięskiego PiS-u po objęciu rządów powinno być przeprowadzenie gruntownego Bilansu Otwarcia. Bilansu pokazującego szczegółowo stan wszystkich dziedzin państwa po ośmiu latach rządów PO, a zwłaszcza to, co jest najbardziej zdewastowane. 

W przeszłości parokrotnie występowałem na rzecz przeprowadzenia Bilansu Otwarcia: w 1997 r. w związku z powstaniem AWS-owskiego rządu J. Buzka i w 2005 r. w związku z powstaniem PiS-owskiego rządu pod kierownictwem tak niefortunnego K. Marcinkiewicza. Za każdym razem, pomimo obietnic, zamiast gruntownego Bilansu Otwarcia otrzymywaliśmy świstek papieru. Miało to swe fatalne skutki. Dość przypomnieć katastrofalną sytuację w dziedzinie służby zdrowia pod koniec rządów SLD. Gdyby ją przedstawiono dokładnie na początku rządów PiS-u w 2005 r. jasna byłaby odpowiedzialność za ówczesne dramaty polskich pacjentów. Nie zrobiono tego, co niebywale ułatwiło późniejsze zrzucanie winy na PiS za sytuację w tej sferze, strajk pielęgniarek, itp. Tym razem nie można w żądnej mierze powtórzyć dawnego grzechu zaniechania i natychmiast należy się skupić na przygotowaniu pełnego bilansu defektów kraju i najważniejszych zagrożeń.

Polacy powinni m.in. jak najszybciej dowiedzieć się o pełnych rozmiarach zadłużenia Polski i co spowodowało jego wzrost w ostatnich ośmiu latach, o szkodach wyrządzonych gospodarce, od przemysłu stoczniowego po węglowy. Powinno się pokazać całą katastrofę stanu polskiej armii, służby zdrowia, kultury i nauki, wyjątkowy w skali europejskiej rozrost biurokracji, niebywałą patologię wymiaru sprawiedliwości, rozmiary afer, popełnionych przez działaczy PO i PSL-u. Powinien być też przeprowadzony uczciwy bilans naszych stosunków z Unią Europejską, bez ukrywania, gdzie i w jaki sposób jesteśmy nabierani, i jakie mamy szanse wyjścia. Należy też przedstawić pełny bilans zysków, które wyciekły z Polski przez brak odpowiedniego opodatkowania zagranicznych koncernów, banków i supermarketów. Raport na temat Bilansu Otwarcia obok pokazywania patologii w różnych dziedzinach powinien wskazywać również planowane działania naprawcze. Stałby się w ten sposób bardzo ważnym krokiem na rzecz oczekiwanych rządów Przełomu w Polsce. 

Jerzy Robert Nowak    |     Źródło: Bibula.com 

Pobierz e-książkę (PDF) Jerzego R. Nowaka: Jak ratować Polskę? 

Lekcja pokera

odcinek 127 

Ci, którzy wolą mówić niż słuchać,

najczęściej niewiele mają do powiedzenia.

Misiula czuła, że jest sama. W pokoju, w którym siedziała przywiązana do krzesła, było ciemno. Wcześniej, kaptur czy co to było to coś, co zarzucił jej na głowę, przepuszczał światło. Teraz ogarniały ją kompletne niemal ciemności. Nadal nie mogła się poruszyć ani na krześle, ani razem z nim. Zrobiła kilka prób, które spełzły na niczym. Krzesło zostało też przymocowane – nie wiedziała czy do podłogi, czy do innego mebla.

    Jedyne, co jej pozostało, to zastanowić się, kto jest jej prześladowcą i jakie ma szanse wybrnięcia z tej pułapki. Babka zwykła była powtarzać, że sytuacji bez wyjścia nie ma. Ale ona w takiej nigdy nie była. Za jej młodości ludzi nie porywano, no, może nie do końca tak było. Nie porywano dla okupu. Mniejsza z tym. Nie o historię chodzi, a o chwilę obecną. Kim jest człowiek manipulujący z taką łatwością nią i innymi ludźmi? Nigdy wcześniej nie słyszała jego głosu. Tego była pewna. Jaki był jego cel? Gdyby udało jej się odpowiedzieć na któreś z tych pytań, miałaby jakieś szanse, kiedy pozwoli jej wreszcie mówić. Nie dopuszczała myśli, że w ogóle nie będzie chciał jej słuchać.

   Nagle usłyszała znajomy sygnał. Przed całą tą akcją zapomniała wyłączyć komórkę, co teraz mogłoby okazać się zbawienne. Na rozmowę nie miała oczywiście najmniejszych szans, ale ten, kto dzwoni, może zacznie jej szukać. Kto to może być? Robcio? Nie. On wie przecież, że nie powinien jej przeszkadzać. No właśnie, dlaczego jej nie szuka? Każdy na jego miejscu byłby zaniepokojony przedłużającą się nieobecnością. Sygnał umilkł i wtedy przypomniała sobie, że była umówiona z tym policjantem, Marcinem. Może on jej szuka?

   Mijały długie minuty i nic się nie działo. Pamiętała, że torebkę z komórką zostawiła na kanapie. Sygnał dochodził gdzieś z tyłu. Gdyby tylko udało się jakoś dotrzeć do telefonu. O, znowu zadzwonił. Był pewnie w zasięgu ręki, ale, oczywiście, niezwiązanej ręki.

   Usłyszała, że ktoś wszedł do pokoju. Zapalono światło. Wyostrzonym słuchem starała się złowić każdy szmer. Wyobraziła sobie, że grzebie w jej torebce. Chyba miała rację, bo sygnał tym razem ustał znacznie szybciej niż poprzednio. Usłyszała też, jakby ktoś rzucił komórkę na blat stołu. Następnie poczuła woń dymu papierosowego. Przedtem też go czuła, ale teraz sama miała przemożną ochotę zapalić. Wiedziała, jak głupie jest to pragnienie w jej sytuacji. Papieros powinien być ostatnią rzeczą, której potrzebowała. Ale to też jakaś informacja. Porywacz był palaczem. Tylko kto nim nie był? Robcio palił, Dymek palił. Nie, to żadna informacja.

   – Jak ci się odpoczywa? – zagadnął jej dręczyciel. – Wiem, że to dla ciebie nietypowa sytuacja. Oglądałem programy z twoim udziałem i widziałem, jak nie dajesz nikomu dojść do głosu. Zabawne – zachichotał. – Ci, którzy wolą mówić niż słuchać, najczęściej niewiele mają do powiedzenia – wygłosił sentencjonalnie.

   W chwilę później doleciał ją szmer otwieranych drzwi. W pokoju był ktoś jeszcze.

   – Masz furę? – spytał ten sam co poprzednio głos.

  – Mam – głos drugiego mężczyzny wydał jej się znajomy, ale nie miała pewności, czy się nie myli. –

Szkoda będzie się z nią k... rozstać.

   – Z kim?    – Nie z kim, a z czym. Dawno k... chciałem taką brykę k... mieć.

   – Będziesz miał, jak zostaniesz ministrem.

   – Jaja sobie szef ze mnie robi. Ja k... ministrem?

   – Dlaczego nie? Słownictwo dyplomatyczne masz już opanowane.

   – O,  szef, k... jak co powie, ja p...

   – No to do roboty. Wiesz, co masz robić.

Skończ z nią. Daję ci wolną rękę – zapadła chwila ciszy, po której oprawca ciągnął dalej: – Robcio też musi odpowiedzieć za to, co zrobił. Zawezwij go i każ mu posprzątać, ale nie tu. Wiesz, jak masz to zrobić?

    Odpowiedział mu ochrypły chichot.

    – A teraz zajmie się tobą twój przyjaciel – poczuła na ramieniu dłoń swojego prześladowcy. – Nie wiem, czy lubisz to, co on, ale nie masz wyboru – zaśmiał się równie chrapliwie, jak nowo przybyły.

CDN

Pobierz odcinki powieści w plikach PDF. Już teraz można zamówić całość w formie e-booka za jedynie 20 zł wpłacając należność na konto Wydawnictwa TWINS (dane w stopce) oraz podając e-mail do wysyłki. 

W obronie nasion  

Nasiona to jeden z głównych filarów produkcji żywności. Ich znajomość jest jedną z najbardziej uniwersalnych i podstawowych umiejętności każdego rolnika. Niemalże wszystkie społeczności rolnicze wiedzą jak zachować, przechować i wymieniać się nasionami. Dzięki temu na przestrzeni wieków miliony rodzin i społeczności rolniczych opracowały tysiące odmian roślin uprawnych. Regularna wymiana nasion między ludźmi pozwoliła roślinom przystosować się do różnych warunków, klimatów czy topografii. A to umożliwiło rolnictwu się rozprzestrzenić i wykarmić świat różnorodną dietą.

Ale nasiona to także podstawa procesów społecznych i kulturowych, które dają ludziom na wsi pewną autonomię i możliwość oporu wobec świata wielkiego biznesu i wielkich pieniędzy. Z punktu widzenia interesów koproracji, które chcą mieć władzę nad ziemią, rolnictwem, jedzeniem i związanym z nimi ogromnym rynkiem zbytu, ta niezależność to przeszkoda, którą trzeba pokonać.

Od czasów Zielonej Rewolucji międzynarodowe firmy opracowały w tym celu szereg strategii: programy badań rolniczych, rozwój globalnych łańcuchów towarowych, ekspansja eksportu towarów żywnościowych i agrobiznes. Jednak większość rolników i lokalnych społeczności pozostała oporna na te działania.

Obecnie wielki biznes próbuje złamać ten opór poprzez zmiany w legislacji. Od czasu utworzenia Światowej Organizacji Handlu niemalże wszystkie kraje na świecie wprowadziły prawo, które pozwala korporacjom posiąść na własność różne formy życia. Dzięki patentom, prawom hodowców i tzw. ochronie odmian roślin można obecnie sprywatyzować zarówno mikrooorganizmy, geny czy komórki jak i rośliny wraz z nasionami, a nawet zwierzęta.

Na całym świecie ruchy społeczne, a w szczególności organizacje rolnicze, sprzeciwiają się wprowadzaniu tych regulacji. Aby wzmocnić ten głos społeczeństwa ważnym jest, aby jak najwięcej ludzi, zwłaszcza z obszarów wiejskich, rozumiało: o co chodzi w tym prawie, jaki jest jego cel i skutek oraz w jaki sposób ruchy społeczne mogą wymusić zmianę tych regulacji na takie, które chroniłyby rolników.

Czytaj całość: XEBOLA 

strona autorska M.Todd - zobacz tutaj

Internetowy Kabaret M.Todd - zobacz tutaj

profil M.Todd na Facebook - zobacz tutaj

kanał filmowy M.Todd na YouTube - zobacz tutaj

archiwum biuletynu - zobacz tutaj

zamów prenumeratę newslettera - kliknij tutaj