19 listopada 2022 r. | Nr 47/2022 (594)

Ale kino!

       Szanowni Państwo!
       Unia Europejska gnębi nas karami za urojony brak praworządności, chcąc w ten sposób wywołać kompletny chaos wymiaru sprawiedliwości. Nie pozwala obniżać podatków w nadziei, że polska gospodarka się załamie. Istnieje jednak taka dziedzina naszego życia, która powinna budzić niekłamany zachwyt Brukseli i Berlina. Jest nią polska kinematografia.
       Jesteśmy prekursorami i sukcesorami stylu w dziedzinie nagrywania dźwięku. Wrzaski i szepty nie wymagają rozumienia słów. Treść dialogów znają tylko scenarzyści, a widzowi nie jest ta znajomość potrzebna, bo przecież dialog niczego do treści i tak nie wnosi. Dobitnie potwierdza to spostrzeżenie ostatnie „arcydzieło” zatytułowane LEGIONY. Najkrótsza recenzja filmu to: Powiesili go, zakopali i uciekł. Do tego sprowadza się cała intryga, nad którą pracowało aż dwóch scenarzystów. Reszta to luźno powiązane sceny batalistyczne przerywane dłuuu….gimi pocałunkami. Tu jedyne zastrzeżenie „prawdziwych Europejczyków” może budzić fakt, że to nie pocałunki homoseksualistów. Taka korekta wymagałaby jednak odsunięcia PiS od władzy.
       Całość jest perfekcyjnie nudna. To jeden z powodów, dla których UE mogłaby docenić polski wkład zniechęcania widza do sztuki filmowej. UE powinna ustanowić jakąś nagrodę specjalną, którą obdarowywani byliby widzowie wytrzymujący dwie godziny w kinie.

Z pozdrowieniami

Małgorzata Todd

Komentarz

Ad. Kup pan cegłę 46/2022(593)

Szanowna Pani Małgorzato

Obserwując polską rzeczywistość, można dojść do smutnej konstatacji, że już „znikąd nadziei”. Praktycznie każdy obszar naszej narodowej egzystencji dotknięty jest rozkładem. Jeszcze jakiś egzystujemy, ale już od dawna odbywa się to „na krechę”. Wygląda na to, że zwinęliśmy własne państwo, nie będąc do końca tego świadomi. Co by na ten stan rzeczy powiedzieli nasi przodkowie, którzy z takim trudem polskość podtrzymywali, a niektórzy nawet potrafili odtworzyć naszą państwowość. Pytanie - czy ich praca już całkiem poszła na marne? W obliczu wydarzeń, pozostaje nadzieja, że niektóre zaplanowane z góry scenariusze mogą się zwyczajnie nie zrealizować, w tym również te dotyczące naszej ojczyzny. Po prostu świat, mimo wszystko, do końca nie jest przewidywalny, wbrew intencjom tych, którzy chcą go na siłę programować i „naprawiać”.

Serdecznie Panią pozdrawiam – Ewa Działa-Szczepańczyk